Claudyo Casares
Descubra obras de arte contemporâneas de Claudyo Casares, procure obras de arte recentes e compre on-line. Categorias: artistas contemporâneos brasileiros. Domínios artísticos: Pintura. Tipo de conta: Artista , usuário desde 2004 (País de origem Brasil). Compre as últimas obras de Claudyo Casares no Artmajeur: Claudyo Casares: Descubra impressionantes obras do artista contemporâneo. Navegue obras de arte, comprar obras originais ou impressões de luxo.
Classificação do artista, Biografia, Estúdio do artista:
Conexões claudyocasares • 16 obras
Ver tudoReconhecimento
Biografia
- Nacionalidade: BRASIL
- Data de nascimento : 1954
- Domínios artísticos:
- Grupos: Artistas Contemporâneos Brasileiros
Influências
Treinamento
Valor do artista certificado
Conquistas
Atividade na Artmajeur
Últimas Notícias
Todas as últimas notícias do artista contemporâneo Claudyo Casares
Expos Collective (Listing)
PARTICIPAÇÕES COLETIVAS:
1998 – XVII Salão Jovem Arte Mato-grossense – SEBRAE – Cuiabá – MT;
1998 – XII Salão de Arte Plásticas de Araraquara – Araraquara – SP;
1999 – Eu Não Sou Daqui – ESPAÇO 346 – São Paulo – SP;
1999 – VII Futuros Artistas Famosos – ESPAÇO 346 – São Paulo – SP;
1999 – Hospital Qualidade – Expo Center Norte – São Paulo – SP;
1999 – ACAP 25 anos – Alfândega – Florianópolis – SC;
2000 – Casa Cor Mato Grosso 2000 – Cuiabá – MT;
2000 – Primeiro Gesto de Arte – Toca das Hortências – São Paulo – SP;
2000 – Brasil 500 Anos – ACAP/Alfândega – Florianópolis – SC;
2000 – ACAP 25 Anos – Assembléia Legislativa de Santa Catarina – Florinópolis – SC;
2001 – Segundo Gesto de Arte – Toca das Hortências – São Paulo – SP;
2001 – Gravuras e Arte Digital – MACP/UFMT – Cuiabá – MT;
2001 – Casa Cor Mato Grosso 2001 – Cuiabá – MT (A Dança dos Mascarados);
2002 – The Day After (El día después) – Galeria Zero – Barcelona – Cataluña – ES;
2002 – X Salò Internacional ACEA’S Barcelona- Espai ACEA’S- Barcelona – ES; (Obra Premiada “Sagrada Familia”) Premio Alfonso Arana;
2002 – La Cave EspamodicaIII- Galeria Per-For-Art – Barcelona – ES;
2002 – XVIII Premi de Pintura Segon Internacional Ramon Puig Reñé- Sala Gótica de la Fundació Pública Institut dÉstudis Llerdencs- Lleida – Cataluña – ES;
2002 – Acciones por la paz- Artista sin fronteras- Salas de exposiciones de la sede del Ayuntamento de Gràcia – Barcelona – ES;
2002 – 1º Salon International du Très Petit Format – Galeries Artitude- Village Suisse – Paris – FR;
2002 – VI Grande Exposição de Artes Plásticas em Cuiabá – Rudinick Mega Store – Cuiabá – MT;
2002 – Terceiro Gesto de Arte – Toca das Hortências- São Paulo – SP;
2002 – XVI Mostra de Arte – Condomínio Jardins de Monet – SP;
2002 – A Casa Inteligente – Expo Center Norte – SP;
2003 – Colectiva d’artistes de la Galeria Artitude de Paris a Barcelona – Espai Aceas – Barcelona – ES;
2003 – VII Grande Exposição de Artes Plásticas em Cuiabá – Rudinick Mega Store – Cuiabá- MT;
2003 – I Salón Internacional ACEA’S de Artes Plásticas y Visuales, Petit Format – Madrid /ES;
2003 – Arte Axuda Galicia – Fundación FFEXDEGA/Concello Vilagarcia de Arousa – Vilagarcía/ES;
2003 – Arte Axuda Galicia – Casa das Artes/Concello de Vigo – Vigo/ES;
2003 – Arte Axuda Galicia – Centro Cultural da Deputación de Ourense – Ourense/ES;
2003 – Arte Axuda Galicia – Espacio Arte/Casa Villa del Este – San Sebastian/ES;
2003 – Arte Axuda Galicia – Fundación Eugenio Granell – Santiago de Compostela/ES;
2003 – Arte Axuda Galicia – Museo de Pontevedra/Edificio Sarmiento – Deputación de Pontevedra - Pontevedra/ES;
2003 – Mês da Cultura Brasileira – Latin American Art Museum – Miami Art Center – Miami/FL-USA.
2003 – XIII Salão Internacional de Barcelona- Barcelona-ES. ( Premio Menció de Honor)
2003 – I Salão Internacional da Galeries Artitude de Paris a Barcelona – Espai ACEAS – Barcelna/ES;
2003 – El Gran Colecionable _ Galeria Catarsis Madrid./ ES
Artigo
Claudyo Casares
The artist moves through history of art and creates mysterious images
which stuck into our heads. They are cubist figures from Picasso
work, all put together in one only image.
The colorful forms which are the basis of his paintings create diagrams
with colors and forms which remind us the Byzantine stained
glass-windows.
In an endless search, the artist studies Picasso and Matisse
figures and the geometry of Mondrian. Casares view of those pieces
of art, confirms his job quality, and his search for knowledge is
merely an act of noblesse, once he takes less risks when he bases his
work in such great masters references.
He can’t be considered a regional artist because his restless mind
leads him beyond country boarders; he’s plugged to the world.
Globalization may still not be a reality in his life, but this new form
of imperialism (this intellectual domination) can be perceived in his
style through which we can tell the walking spirit of the artist.
This contamination can also be seen in his works, through the
incorporation of different images representing the cultures he has
already known.
In his painting “Guernica- nightmare that never finishes”, the
symbols of the holocaust are the same evil mentors who inflict physical
and mental pain to the contemporary world. “The cows of marshland”,
other painting in homage to Picasso, was idealized based on the
origami ( a Japanese paper-folding art) and having the walls of
Chapada dos Guimarães as a background. In his paintings
Gatonças, “The feline courtship” and “The dance of fish”, in honor to Mato
Grosso state, he represents the typical elements of its geography like
Cuiaba River and Santo Antonio Hill. The series “The dance of masked”, beyond the reference to the popular culture from the
local natives, highlights a typical musical instrument called viola
de cocho and it suggests an intercultural dialogue through the masks
of the movie idols Batman and Robin. The painting “Cock” with his
corkscrew form peak and “Accordion man” reflects his memories of the
time he lived in Portuguese lands.
By producing his own Pietá, the artist mocks the pain caused by
the economical and cultural differences: a homeless woman holding her
son. Mother and child cry their hearts out standing at a palace door
represented by an icon of the local culture: Santo Antonio Hill. Behind
the people the viewer can read a sign which says: Smile! You’re on
camera. The globalization is also a theme of his morbid side. In
“Dinner of globalization”, human heads are served to be eaten with
knives and forks. On the other hand, he’s got a romantic- poetic side.
In ”Harmony in red”, Casares creates a perfect matching of red and blue
enriched by the lights of the white chairs; and through the window,
instead of the cold Russian landscape, he painted the sea view from his
studio in Lisbon.
His women are his own doubts. His eyes recreate the questions of art
and it’s through them that the world is perceived. It’s like the
artist could see through the lenses of such a complexity, in the look
of one of the characters “Les Demoiselles d’Avignon”. Watching and
analyzing the art is art itself. He’s inside and outside the
paintings at the same time.
The sensuality of the female body, in some of his paintings, is so
simply and safely represented, that it doesn’t shock or seduce us;
it simply leads us to a new perspective of the picture. The Portrait of Bela
is a proof of this.
One thing we can’t deny is the exuberance of the colors he uses in
their primary tones which proves the artist’s talent for painting.
His monochromatic picture, exposed in “Casa Cor 2000”(an architecture
and decoration show room), confirms this. A combination of nearly pure
colors which create a graphic environment where the elements which form
it, are stuck to a colorful field. Its drawing is idealized and designed
all over the canvas. The artist commands the traces, however, as far as
I’m concerned, those traces are merely an exercise to imprison the
theme; actually, his endless search is about a superposition of the
elements of colors.
Cuiabá, May,2004.
José Serafim Bertoloto
Responsible for the Museum of Art and Popular Culture of UFMT;
Professor at UNIC; Master in Arts by ECA/ USP and Doctor in
Communication by PUC-SP
Claudyo Casares
El artista pasea por la historia del arte y crea imágenes enigmáticas de miradas penetrantes que nos acompañan. Son seres cubistas con tendencias picassianas, recortados de los varios planos en los cuales la imagen se recompone.
Las formas coloridas que mapean el fondo de sus obras, crean diagramas poli cromáticos que se aproximan por la composición a los mosaicos arquetípicos de los vitrales bizantinos
En una búsqueda incesante, va de la figuración de Picasso a Matisse hasta el geometrismo de Mondrian. La relectura hecha por Casares de las obras del pasado reafirman la calidad de su producción y la búsqueda por el conocimiento sólo viene a ennoblecerlo, pues quien se fundamenta en buenos referenciales incurre en menor riesgo de errores.
No nos da para clasificarlo como un artista regionalista, ya que su pensamiento inquieto lo hace buscar, más allá de las fronteras, él está ligado al mundo. La globalización no puede ser una realidad, pero esa nueva forma de nominación intelectual ya se manifiesta en su iconografía, el espacio geográfico, que en el pasado sirvió apenas de mediación intelectiva para el acto creador, en el presente registra la marca, con surcos de ranuras, su curso ermitivo por el planeta tierra. La contaminación se da también, por el paisaje. Imágenes simbólicas de las culturas por donde transitó poco a poco vienen siendo incorporadas a su texto visual.
En su obra “Güernica una pesadilla que nunca termina”, los representantes del holocausto son los mismos mentores maléficos que afligen y torturan, en el campo físico y mental, el mundo contemporáneo. Ya la “boiadera pantanera”, otro homenaje picassiano, fue idealizada a partir de la delicadeza contenida en las doblas del origami teniendo como plano de fondo los paredones de Chapada dos Guimarães. En sus “Gatonças”, “Namoro Felino” y “Peixes” en un sencillo homenaje al Estado de Mato Grosso, las obras incorporaron algunos de sus elementos iconográficos más ricos, como por ejemplo el río Cuiaba y el Morro de Santo Antonio. La serie “Danza de los Enmascarados”, además de reverenciar a la cultura popular de la bajada cuiabana, evidencia la viola de cocho y sugiere un dialogo intra cultural, por medio de las máscaras de los ídolos del cinema, Batman y Robin. El gallo con pico de tirabuzón y el “Acordeonista” se remiten al periodo que vivió en tierras portuguesas.
Al producir su “Pietá”, el artista satiriza con el dolor provocado por la diversidad cultural y económica, una mendiga con su hija en faldas. Madre e hijo lloran abundantemente, postrados en la puerta de un palacete, caracterizado por el icono geográfico de la cultura, el “Morro de Santo Antonio”. Por detrás de los personajes fue fijada una tabla donde se lee: sonría está siendo filmado. La globalización también es homenajeada con su lado mórbido, en la “Cena de la Globalización” son servidas cabezas humanas para ser degustadas con tenedor y cuchillo. Pero por otro lado, su lado poético “Mesa Puesta (armonía roja)” matissiana , Casares crea un perfecto noviazgo en rojo y azul enriquecido por la luminosidad del blanco de las sillas, y, en el recorte de la ventana, en lugar del frío paisaje ruso el privilegia la vista marina de su atelier en Lisboa.
Sus mujeres, son las propias indagaciones del artista, sus ojos reformulan el cuestionamiento del arte y es a través de ellos que se percibe e l mundo. Parece que el artista viera por los viés de esos lentes de complejidad obtusa en la mirada de uno de los personajes Les Demoiselles d’ Avignon. Ver y analizar el arte es el propio arte. El está al mismo tiempo dentro y fuera del cuadro. Chispas caleidoscópicas añadidas, unas a las otras, forman una tela que lo aprisionan.
La sensualidad del cuerpo femenino, en algunas de sus obras, se hace presente con tamaña simplicidad y seguridad que no nos aflige ni nos seduce, apenas nos conduce hacia una lectura perceptiva de la obra. “El retrato de la Bella” es prueba de esto.
Lo que salta a los ojos es la exuberancia de los colores, usados en sus matices primarios probando que el artista tiene gusto por la pintura. El juego monocromático de su cartel de la Casa Cor 2000 comprueba esto. Una combinación de colores casi puros creando un ambiente gráfico, donde los demás elementos de la des/composición son pegados en el campo colorido.
Su dibujo es pensado y arquitectado en toda la dimensión del soporte. El artista tiene el completo dominio del trazo, pero, desde mi punto de vista, él es utilizado apenas como ejercicio del aprisionamiento de la temática; en verdad, su búsqueda incesante está en la composición de bloques sobrepuestos de los elementos del color.
Cuiaba, mayo de 2004.
José Serafim Bertoloto
Historiador del arte del Museo de Arte y de Cultura Popular de la UFMT, (universidad
federal de mato grosso), docente de la UNIC,(Universidad de Cuiaba), Master en Artes por la ECA/ USP y doctor en comunicación y Semiótica por la PUC-SP.
Artigo
Sem limites para a arte
Expos Solo (Listing)
EXPOSIÇÕES INDIVIDUAIS:
1999 – Sonhos em Cores – Aliança Francesa – Cuiabá – MT;
2000 – Individual Café dos Araçás – Café dos Araçás – Florianópolis – SC;
2000 – Individual Espaço Cultural Pronto Méd – Pronto Méd/Lagoa da Conceição – Florianópolis – SC;
2000 – Individual Espaço Cultural Sakai – Sakai/Lagoa da Conceição – Florianópolis – SC;
2001– Individual Empório Bocaiúva – Empório Bocaiúva – Florianópolis – SC;
2003 – Espaço Cultural INOVA Decorações – Cuiabá – MT.
2004 – conexões@claudyocasares- Galeria do SESC Arsenal- Cuiabá-MT
2004 – Exposição Claudyo Casares – Casa Cor MT 2004 – Condomínio Florais, Cuiabá MT.
2004 – Exposição Individual Claudyo Casares- Livraria Adeptus- Cuiabá MT